بزرگى در چند ده سال قبل فرموده بود: «بنى الاسلام على دعانتین: کلمةالتّوحید و التّوحید الکلمة». این دو پایه اساسى اسلام است: اوّل کلمه توحید، و بعد وحدت کلمه؛ که این دومى هم به اوّلى برمىگردد؛ یعنى وحدت کلمه بر محور توحید. امروز ما به این شعار از همیشه بیشتر احتیاج داریم؛ برگشت به کلمه توحید و به توحید کلمه. .... رکن دوم هم توحید کلمه است. ملتهاى مسلمان باید با هم متّحد شوند. امروز یکى از بزرگترین مصائب دنیاى اسلام این است که دشمنان اسلام کارى کردهاند که آنچه باید وسیله اتّحاد مسلمین شود - یعنى وجود دشمن، وجود صهیونیستهاى غاصب - وسیله اختلاف آنها شده است! کارى کردهاند که بعضى از دولتهاى مسلمان، این را وسیلهاى براى قرار گرفتن در مقابل برادران خود بکنند و حقیقتاً اختلاف به وجود آید؛ در حالى که بودنِ چنین دشمنى در قلب کشورهاى اسلامى، باید مسلمانان را به هم نزدیک کند؛ جبهه واحد تشکیل دهد و ید واحد به وجود آورد. این گناه هم به دخالت و دستاندازیهاى استکبار برمىگردد. اگر حمایتهاى استکبار و در رأس آنها امریکا از اشغالگران فلسطین و تروریستهاى بینالمللى، که در قلب کشورهاى اسلامى متمرکز شدهاند - یعنى همین حاکمان فعلى دولت جعلى اسرائیل - نبود، قدرتِ ماندن نداشتند. الان هم همینطور است.
